Bovenwegen Zeist

Op 1 juli 2003 wordt Rob overgeplaatst naar het reactiveringscentrum Bovenwegen in Zeist. Rob krijgt daar een zintuigstimuleringsprogramma aangeboden. (Zie voor meerdere info, het stukje vermeld bij Tips en Info). Als Rob daar een paar dagen ligt, begint Rob al heel zachtjes te praten. Rob wordt steeds 'wakkerder' en uiteindelijk wordt Rob op 18 augustus 2003 helemaal bij bewustzijn verklaard. Op 1 oktober 2003 kan Rob eindelijk naar het revalidatiecentrum Blixembosch in Eindhoven.

Lees hieronder verder hoe Rob verder herstelt in het reactiveringscentrum Bovenwegen te Zeist.

1 juli 2003
Om ongeveer 15.00 uur komen we met de ambulance in Zeist aan. We worden goed opgevangen, alleen was er niet genoeg verpleging om een intake-gesprek te doen, dus dat komt morgen. Rob ligt met nog iemand anders op de kamer die al wat meer bij bewustzijn is. Ze hebben voor Rob al meteen een rolstoel opgemeten. De eerste indruk van Bovenwegen is in ieder geval goed. Voor Rob was de reis en de nieuwe omgeving erg interessant. Met grote ogen heeft hij bijna de hele dag rond gekeken. Helaas moet ik vandaag voor het eerst weer thuis gaan slapen. Gelukkig komt een vriendin bij me slapen, zodat ik niet alleen ben. Het zal erg raar zijn, maar gelukkig weet ik dat er voor Rob goed gezorgd wordt.

2 juli 2003
Mijn eerste nacht thuis zit erop. Helaas niet veel geslapen, ik mis Rob echt ontzettend. Rob heeft op zich goed 'geslapen', maar heeft helaas toch wat koorts. Rob heeft nog even rust, zodat hij kan wennen aan de nieuwe omgeving.

3 juli 2003
Om 12.00 uur was ik bij Rob. Wat duurde het lang voor dat ik eindelijk naar Rob kon gaan. In huis is het zo stil, dus daar ben ik ook liever niet. Rob heeft vandaag al 1,5 uur in de stoel gezeten. Dit willen ze langzaam gaan opbouwen.

4 juli 2003
Rob heeft vandaag erg veel 'geslapen'. De fysiotherapeut is 's morgens geweest en heeft Rob's benen doorbewogen. Ze vertelde dat zijn benen beweeglijk genoeg zijn om te proberen of Rob op de fiets kan. De logopediste is ook geweest en zij is vooral bezig geweest met zoet en zout smaakprikkels. Hij opende zijn mond goed en geeft ook een duidelijke reactie. Helaas heeft Rob zijn gelaatsuitdrukkingen, zoals knipperen met zijn ogen, ogen sluiten etc. niet laten zien, maar dat kan zijn dat hij te moe was. Ze hebben ook nog bloed geprikt, omdat Rob gisteren wat koorts had, maar dat is gelukkig allemaal goed. Toen ze Rob wilde prikken in zijn arm, toen maakte hij zelf al een vuist. Dus waarschijnlijk wist Rob wel wat er zou gebeuren. In Bovenwegen zijn ze wel heel enthousiast over Rob, dus dan durf ik zelf ook weer wat enthousiaster te worden. In het ziekenhuis waren ze veel negatiever, maar misschien kwam dat wel omdat zij geen ervaring hebben met mensen die zo lang in 'coma' liggen.

5 juli 2003
Vandaag een lekker rustig dagje gehad. Het is toch wel heel anders dan in het ziekenhuis. Er is hier in Bovenwegen ook een huiskamer waar we lekker kunnen zitten. En de omgeving is er ook erg mooi, Bovenwegen ligt midden in de bossen. Voordat ik naar het hotel wilde gaan (ik bleef vannacht in Zeist, anders blijf ik op en neer aan het rijden) deed ik nog een aantal oefeningen met Rob. Dat doe ik iedere avond, maar vanavond vroeg ik aan Rob of hij 'a' wilde zeggen en dat deed hij. Ook 'b' en 'c'. Toen ik vroeg of hij ook Rob wilde zeggen, lukte het niet meer. Ik ben meteen naar de verpleging gelopen, maar toen die mee kwamen reageerde Rob niet meer. Heb ik het dan gedroomd ofzo?

6 juli 2003
Dit is een dag om nooit meer te vergeten. Toen ik vanmorgen Rob's kamer binnen kwam, toen zei hij: mee mee. Ik stond echt met mijn oren te klapperen, dit kan toch niet waar zijn. Dit is het moment waar ik al zolang op heb gewacht. Ik vroeg toen of hij ook Rob, Jolein en wat andere woordjes kon zeggen en dat lukte hem. Het is weliswaar erg zachtjes, maar ik kon het wel verstaan. Natuurlijk meteen iemand van de verpleging erbij gehaald en die hebben ook gehoord dat Rob iets kon zeggen. Geweldig, super, ongelofelijk, gewoon met geen woorden te beschrijven. Ik kon wel merken dat het erg vermoeiend voor Rob was, dus toen heb ik Rob maar even met rust gelaten. 's Middags heb ik met de verpleging wat vragen mogen stellen. Als eerste vroeg ik natuurlijk hoe heet je? > Rob. Toen vroeg ik: hoe heet ik? > Jolein en als laatste wat ben ik van jou?> vrouw. Ik was zo blij dat Rob dat nog wist. Rob heeft nog veel meer dingen gezegd, maar dat is helaas niet te verstaan. Het is nog veel te zachtjes, dus de logopediste gaat er morgen meteen mee aan de slag. Ze willen nu waarschijnlijk de observatieweek overslaan en meteen aan het echte programma beginnen. Spannend allemaal!

7 juli 2003
Gelukkig heeft Rob niet één dag van zich laten horen. Rob probeert dingetjes te zeggen, maar het is helaas niet te verstaan. Als je vragen stelt waar hij alleen ja of nee op hoeft te antwoorden, dan is het wel goed te verstaan. Rob zit nu in de overgangsfase naar de laagbewustzijnstoestand. Rob heeft namelijk nog steeds momenten dat hij minder reageert. Toen ik aan Rob vroeg of ik weg kon gaan, toen zei hij duidelijk: NEE.

8 juli 2003
Vandaag hebben ze bij Rob een test gedaan en nu blijkt dat hij kan lezen!!! Op papier stonden opdrachtjes vermeld en deze lieten ze Rob lezen. Dat deed hij goed, maar wel vertraagd en toen voerde hij de opdrachtjes uit. Echt geweldig! In Bovenwegen waren ze ook enthousiast, maar ze zeggen wel dat Rob altijd nog een terugval kan krijgen of op dit moment stil kan blijven staan. Maar ja, dat hebben we al zo vaak gehoord. Bij de fysio gaf Rob bij een oefening duidelijk 'zeer' aan. Zo fijn dat Rob zelf weer kan aangeven wat hij wil. De logopediste gaat nu een communicatieplan opstellen, zodat Rob ons duidelijk kan maken wat hij bedoeld.

9 juli 2003
Vandaag zijn Rob en ik lekker gaan wandelen. Hij heeft ongeveer 2 uur in zijn stoel gezeten. Vanaf maandag gaat het programma van start. De fysiotherapie en ergotherapie komen 4x per week. De logopediste komt 3x per week, de psycholoog komt 2x per week en de arts komt 1x per week. Ik mag Rob leren fietsen, zodat ik op sommige dagen eerder naar Rob kan. De verpleging heeft 's avonds best goed met Rob kunnen communiceren. Toen ze vroegen waar ik was, zei Rob: naar huis.

10 juli 2003
Vandaag heeft de logopediste een aantal communicatie adviezen gegeven. Kort samengevat moeten we langzaam en duidelijk tegen hem praten. Met Rob praten en niet over Rob praten en als we het niet verstaan, dan vragen of hij het nog één keer wil herhalen. Tevens heeft de logopediste het slikken geoefend. Het duurde even, maar uiteindelijk slikt Rob het wel door.

11 juli 2003
Bij de fysio heeft Rob actief mee gedaan. Hij deed knie buigingen, hand optillen, vuist maken, elleboog buigen en zijn hoofd draaien. Rob heeft vandaag ook 'gefietst'. Rob zat in een rolstoel en ze hadden de trappers voor hem neergezet. De trappers gaan vanzelf rond. Op een gegeven moment kreeg Rob de smaak te pakken en begon hij zelf mee te fietsen. Hij had het 14 minuten volgehouden en toch 2,2 kilometer afgelegd. Rob had vandaag een iets verhoogde temperatuur, maar het was dan ook erg benauwd buiten.

12 juli 2003
Rob heeft vandaag veel geslapen. Nog wel koorts, maar het begint gelukkig te zakken. Rob had vandaag 2,5 uur in de rolstoel gezeten.

13 juli 2003
Afgelopen weekend heeft Rob veel geslapen. Vandaag ook weer 2,5 uur in de rolstoel gezeten, maar het was toch wel erg vermoeiend. Als Rob hele zinnen wil zeggen, is het helaas echt niet te verstaan. Losse woordjes gelukkig wel.

14 juli 2003
Rob heeft bij de fysio vandaag weer gefietst. In het begin ging het moeizaam maar daarna ging het beter. Uiteindelijk heeft Rob 13 minuten gefietst en 3,6 km afgelegd. De ergotherapeut vond dat de kracht van zijn rechterhand is toegenomen. Het praten ging vandaag erg moeizaam.

15 juli 2003
De ergotherapeut en logopediste hebben niets in het communicatieschrift geschreven, dus ik weet niet hoe het is gegaan. Wel heb ik de fysio gesproken en die vertelde dat Rob op een statafel heeft gelegen. Dit is een soort brancard waar Rob op vastgegespt werd en voorzichtig werd deze brancard gekanteld, zodat Rob in een stapostitie kwam. Hij heeft het 10 minuten volgehouden en was daarna erg vermoeid.

16 juli 2003
Het fietsen wilde vandaag niet lukken. Rob heeft vandaag een paar keer om water gevraagd. Dit heeft hij gedronken met verdikkingsmiddel, het slikken ging erg goed. Rob heeft ook best veel gepraat, maar ik kon helaas niet alles verstaan.

17 juli 2003
Met het geheugen van Rob is echt niks mis. Hij weet zelfs zijn pincode nog. Dus ik denk niet dat hij heel veel van zijn geheugen kwijt is. De logopediste heeft Rob verdikte koffie, appelmoes en vla gegeven. Het slikken ging best goed, alleen de slikinzet duurt best lang. Ten opzichte van vorige week gaat het al beter.

18 juli 2003
De fysio heeft oefeningen op bed gedaan. De communicatie ging erg wisselend. De ene keer maakt hij één zin, zoals elleboog doet zeer en het andere moment komt er geen reactie als er een vraag wordt gesteld. Rob heeft goed mee gedaan met de oefeningen van zijn rechterarm, rechterbeen en hoofd. De ergotherapeut heeft gekeken naar de handfunctie en naar de reactie in het algemeen. Rob volgt voorwerpen goed met zijn ogen, maar hij is daarna snel moe. Ik ben zelf vandaag naar de huisarts geweest, omdat ik blijkbaar last had van uitputtings- verschijnselen. Ik wil nu vaker in Zeist blijven slapen, omdat het iedere keer op en neer rijden toch best veel is.

19 juli 2003
Rob was vandaag erg moe en niet zo spraakzaam. Gelukkig heeft een vriend een airco kunnen regelen, want het is veel te warm op Rob's kamer.

20 juli 2003
Rob was vandaag erg helder en heeft veel gezegd. Op de vragen van de verpleging heeft hij goed en duidelijk antwoord geven. Hij gaf vannacht verschillende keren aan dat hij dorst had. Ze hebben hem toen een nat gaasje gegeven waar hij op kan zuigen. Dit omdat Rob zich nog steeds snel verslikt en dan heb je kans dat er vocht bij zijn longen komt.

21 juli 2003
Rob had vandaag weer een spraakzame dag. Hij geeft duidelijk aan wat hij wel en niet wil. Zo heeft hij vandaag 3,5 uur in de rolstoel gezeten, omdat hij niet naar bed wilde. Zijn stem wordt iets krachtiger, maar als hij heel erg moe is dan moet ik toch echt liplezen. De mensen van de keuken hadden 3 bakjes appelmoes voor zijn neus gezet. Met als gevolg dat Rob de hele tijd naar de appelmoes zat te kijken, maar er niet bij kon. Uiteindelijk mocht hij er toch wat van hebben. Het slikken ging ook beter.

22 juli 2003
De logopediste vind ook dat het slikken en praten vooruit is gegaan. Rob heeft zelfs een bekertje roomijs op en dat ging erg goed. Het warme weer is ook erg vermoeiend, dus Rob heeft veel liggen slapen.

23 juli 2003
Rob was vandaag vrij helder, heeft goed gereageerd op de vragen die aan hem gesteld werden. De fysiotherapeut is bezig geweest met zijn hoofd- en rompbalans. Zijn hoofdbalans was vrij goed. Ook hebben ze geprobeerd om Rob te laten fietsen, maar dat lukte niet. Toen de fysio vroeg waarom dat het niet ging, toen antwoordde Rob: ik heb geen zin. De fysio vond Rob erg emotioneel en is toen maar gestopt met de therapie. Rob heeft wel 4 uur in de rolstoel gezeten en heeft ook weer een ijsje op. Vanf volgende week krijgt hij een ander programma. Dan komt de activiteitenbegeleiding ook 2 x per week.

24 juli 2003
Omdat het slikken zo goed gaat, heeft de logopediste besloten om 3x daags Rob een maaltijd te geven. Vanmorgen was het vla, vanmiddag had hij aardappelpuree, hele fijne groente en een beetje vlees (het is alleen zo gepureerd dat je echt niet meer kunt zien wat het is) en vanavond had hij griesmeelpudding op. Hij heeft niet heel veel gegeten, maar Rob krijgt ook nog sondevoeding. Dus al het andere is extra. De ergotherapeut gaat met Rob oefenen dat hij zelf met de lepel eet. Rob kan met zijn rechterhand (Rob is eigenlijk links) de lepel vasthouden, maar kan deze nog niet naar zijn mond brengen.

25 juli 2003
De ergotherapeut heeft geoefend met de lepel. De kracht in zijn rechterhand neemt toe en hij kan de vingers van zijn linkerhand een beetje bewegen. We hebben het vandaag voor het eerst even over Rob zijn ongeluk gehad. Rob zei dat hij wist dat hij een ongeluk had gehad, maar dat hij zich daar niets van kon herinneren. Ik vroeg of ik er iets over moest vertellen, maar dat wilde hij niet.

26 juli 2003
Het warme eten vind Rob echt niet lekker. Toen ik vroeg wat hij dan wilde, antwoordde hij: friet!!! Het eten ziet er ook niet echt smakelijk uit. Rob heeft vandaag veel geslapen.

27 juli 2003
Lekker rustig weekend gehad. Rob heeft veel geslapen. De therapie is behoorlijk vermoeiend, dus hij moet in het weekend echt bijkomen.

28 juli 2003
De communicatie ging vandaag vrij goed. Alleen als Rob moe wordt dan begint hij zachter te praten. Ook de therapeuten vinden dat het praten beter gaat. Het is gewoon super dat Rob weer een reactie geeft. Bijvoorbeeld dan zeg ik dat ik ga eten en dan zegt Rob: smakelijk eten! Dat is zo fijn om weer te horen. Zo vroeg ik aan Rob of hij naar buiten wilde en Rob antwoordde: ja, naar de kippen. Dus zijn korte termijn geheugen is niet helemaal weg, want hij kan zich wel dingen herinneren. Het fietsen ging niet zo goed, omdat Rob zijn rechterbeen niet krijgt rondgedraaid. De kracht in zijn rechterhand neemt toe.

29 juli 2003
Rob was vandaag weer erg helder en de communicatie ging vrij goed.De ergotherapeut vond dat Rob goed mee deed met de oefeningen, want hij was erg gemotiveerd. Ook heeft Rob bij een activiteit buiten erbij gezeten. Rob was daarbij erg alert en hield alles goed in de gaten wat er om hem heen gebeurde.

30 juli 2003
De activiteitenbegeleiding had Rob vandaag allerlei gereedschap laten zien wat hij moest benoemen. Hij kent alle namen van het gereedschap goed, maar bij bijvoorbeeld het benoemen van een ijzerzaag, zegt hij eerst ijzer en dan veel later zaag. De communicatie ging erg goed. Rob heeft bij de fysio op de sta tafel gelegen. De fysio zei tegen Rob dat hij tot 12.10 uur moest blijven staan. Toen Rob zag dat het tijd was, riep hij: ja, tijd!!!! Ik heb wel het idee dat Rob het allemaal meer begint te beseffen. Rob zei vandaag ook dat hij naar huis wilde, maar helaas kan dit nog niet. Rob weet wel dat hij een ongeluk heeft gehad, maar kan zich daar (gelukkig) niks meer van herinneren. Het korte termijn geheugen is nog echt niet goed. Als er aan Rob wordt gevraagd wie er gisteren op visite is geweest, dan weet hij het niet meer.

31 juli 2003
Bij de ergotherapie heeft Rob zijn arm en handspieren getraind. Hij gaat hierin nog steeds vooruit. Het fietsen lukte vandaag niet. Rob stelde vandaag erg veel vragen over het ongeluk. Ik heb hem wat dingen verteld, maar het is de taak van de psycholoog om daar snel op in te springen. Rob is erg bang voor de toekomst.

1 augustus 2003
De ergotherapie heeft oefeningen met Rob gedaan, maar had last van de hik en was erg moe. Rob had afgelopen nacht ook niet goed geslapen, misschien kwam dat wel door de vragen die hij stelde over het ongeluk gisterenavond.

2 augustus 2003
Rob heeft erg goed gegeten. Vaak ziet het er niet zo smakelijk uit, omdat het helemaal gepureerd is. Maar de toetjes gaan er altijd wel in.

3 augustus 2003
Rob had erg veel last van de warmte. Hij was vandaag ook erg onrustig, maar gelukkig viel hij vanavond al vroeg in slaap. Rob zag zijn kamergenoot vandaag boterhammen eten en daar had Rob natuurlijk ook wel zin in. Hopelijk mag Rob ook snel aan het vast voedsel.

4 augustus 2003
Rob was vanmiddag weer erg onrustig, hij wilde naar huis, want hij was het allemaal helemaal beu. Toen ik Rob uitlegde waarom hij in Zeist was, toen ging het wel weer. Rob wilde vandaag zelf in de statafel en heeft dat 10 minuten volgehouden.

5 augustus 2003
Rob heeft vandaag bij de fysio in de rolstoel gevoetbald en gefietst. Voetballen vind hij erg leuk om te doen (dat kan ook niet anders als je fanatiek PSV supporter bent) en dat ging best goed. Bij de ergotherapie kon Rob zijn rechterhand iets optillen. De kracht gaat nog steeds vooruit. Bij de activiteitenbegeleiding werden er kleine stukjes uit de krant aan Rob voorgelezen. Rob moest daarna vertellen waar het over ging. Uit zichzelf kon hij dit niet, maar wel toen er specifieke vragen aan hem werden gesteld. Rob zijn stem wordt steeds krachtiger. Rob belde me vandaag voor het eerst op mijn werk. Hij klonk heel duidelijk, maar ook erg verdrietig. Toen ik op wilde hangen, mocht dat niet. Ik moest zo snel mogelijk naar Zeist komen. Dat is erg moeilijk, het liefst zou ik ook de hele dag bij Rob willen zijn, maar dat kan niet. Ik werk nu 2 dagen en dan maar een paar uurtjes, maar dat is echt meer dan voldoende.

6 augustus 2003
Weer zo'n hete dag. Vanmorgen heeft de verpleging Rob buiten in de schaduw gezet en daar hebben ze Rob zijn voeten in een voetenbad gezet. Rob werd er helemaal ontspannen van. Bij de fysio had Rob gekozen om weer in de statafel te gaan. Dit heeft hij 10 minuten volgehouden en dat was echt lang genoeg, omdat Rob erg veel pijn krijgt. Rob wil zelf staan en lopen en vraagt of ik hem daar bij kan helpen. Of Rob vraagt aan mij of ik hem los wil maken, omdat hij denkt dat hij vast zit. Vandaag werd de tillift binnen gereden door de verpleging, maar die had Rob niet nodig, want hij ging wel kruipen. Helaas heeft Rob nog niet in de gaten dat hij nog niet voldoende spierkracht heeft. Vanmiddag heeft Rob bij een activiteit gezeten en er werden vragen gesteld over Nederland. Rob wist best veel. Rob heeft trouwens vandaag 7 uur !!! in de rolstoel gezeten.

7 augustus 2003
De hele dag ben ik in de weer geweest met natte washandjes, ijsklontjes en drinken. Het is echt veel te warm. Rob had dus ook geen zin in therapie. Omdat het eten zo goed gaat, krijgt Rob nu minder sondevoeding. Rob heeft meer pijn in zijn elleboog, maar de kracht wordt beter.
Om 12.00 uur vannacht werd ik gebeld door Bovenwegen. Rob wilde me graag nog even spreken. Rob lag te piekeren over de toekomst en kon niet slapen. Het is niet leuk voor Rob dat hij zich druk maakt, maar van de andere kant vind ik het wel fijn dat hij dat met mij wil delen.

8 augustus 2003
Bij de ergotherapie heeft Rob achter de computer gezeten. Rob heeft zijn eigen naam getypt. Bij de fysio hebben ze Rob zijn hoofdbalans geoefend en dat ging goed. Communiceren gaat de laatste tijd erg goed, behalve als Rob moe is.

9 augustus 2003
Rob heeft vandaag niet veel gegeten, het was ook erg warm. Rob heeft vandaag dan ook veel liggen slapen. Rob was vandaag erg onrustig. Het leek wel of hij aan het ijlen was, hij haalde allerlei dingen door elkaar.

10 augustus 2003
Rob had vandaag een erg heldere dag. Boy (de hond van Rob thuis) is geweest. Rob was erg blij om hem weer even te zien, maar baalde dat zijn stem nog niet zo krachtig is dat Boy naar hem kan luisteren. Vanavond heeft Rob ook PSV gezien. Dat was natuurlijk ook geweldig om zijn favorieten weer te kunnen bewonderen.

11 augustus 2003
Rob had vannacht haast niet geslapen van de warmte. Toen ik vanmiddag in Bovenwegen aan kwam, lag hij nog lekker in bed t.v. te kijken. Vanmiddag toch nog 3 uur in de rolstoel geweest en ook nog 14 minuten op de sta tafel gelegen. Hij had wel pijn op de sta tafel, maar ze hebben Rob afgeleidt door over voetbal te praten. Morgen komt de psycholoog een geheugentest doen. Dit vond Rob niet nodig, want hij zei: geestelijk mankeer ik niks, alleen lichamelijk. Hij wilde ook weten wat hij moet kunnen om in Zeist weg te gaan. Ik vond dat erg goed dat hij dat wil weten, want dan weet hij ook waar hij naartoe kan werken.

12 augustus 2003
Rob houdt de weerbeichten nauwlettend in de gaten. Hij is de hitte namelijk zo beu. Bij de activiteitenbegeleiding hebben ze geoefend met het onthouden van stukjes tekst. Er werden stukjes uit de krant voorgelezen en dat moest Rob in eigen woorden navertellen. Dat ging goed. Rob begint ook steeds meer dingen te onthouden. Eerst wist hij na een uur al niet meer wat hij gedaan heeft, maar dat gaat gelukkig beter. Rob heeft zelf ook stukjes voorgelezen uit de krant, maar de tekst er onder moet wel afgedekt worden, anders 'verdwaalt' Rob in de tekst. Bij de ergotherapie heeft Rob een spelletje gedaan op de computer.

13 augustus 2003
Rob heeft bij de activiteitenbegeleiding een concentratie oefening gedaan aan de hand van teksten en letter- en cijfercombinaties. De vragen zoals :"hoe laat is het", "welke dag is het vandaag" en "hoe heet het hier" zijn erg lastig. Aan het eind van de therapie werden de vragen nog eens gesteld en toen wist Rob wel de juiste antwoorden. Ik was vandaag heel even weg om te gaan eten en toen was Rob meteen helemaal ongerust. Rob was vandaag ook behoorlijk verdietig, maar straks hebben we toch flink samen kunnen lachen. Heerlijk dat je deze momenten weer samen kunt delen.

14 augustus 2003
Ieder dag gaat het beetje bij beetje beter. Ik merk dat Rob nog gewoon lekker Rob is. Zijn humor en uitdrukkingen zijn gelukkig allemaal hetzelfde gebleven. Bij de ergotherapie vandaag veel geoefend met zijn armen. Rob heeft gevraagd of hij een elektrische rolstoel kan krijgen, dit gaan ze bekijken of dit mogelijk is. Vanmorgen werd buiten de krant voorgelezen, Rob vond het wel interessant, maar vond het niet zo gezellig tussen al die 'bejaarden'.

15 augustus 2003
Rob heeft een bekersteun aan zijn rolstoel gekregen. Dit werkt erg goed, want Rob kan door middel van een rietje nu namelijk zelf drinken.

16 augustus 2003
De hoofd van de verpleging kwam vandaag terug van zijn vakantie en die vond dat Rob erg goed vooruit was gegaan. Hij vertelde dat misschien de revalidatie arts ingeschakeld kan worden. We hopen het echt...

17 augustus 2003
Rob blijft maar kletsen, maar we hebben ook nog zoveel om in te halen. Af en toe heeft Rob de hik, maar dat kan goed zijn dat hij nog niet goed ademhaalt tijdens het praten. Vanavond waren ze vergeten om eten voor mij te bestellen. Ik ben naar de friettent gegaan en had voor Rob een frikandel meegenomen. Voor de helft heeft hij de frikandel opgegeten en vond het ERG lekker.

18 augustus 2003
Vandaag een gesprek gehad met de arts en ze hebben nu bevestigd dat Rob volledig bij bewustzijn is. De revalidatie arts wordt binnenkort ingeschakeld om te kijken of Rob naar een revalidatiecentrum kan. Bij de ergotherapie heeft Rob voor het eerst in een elektrische rolstoel gereden. Het viel voor de eerste keer niet tegen.

19 augustus 2003
De logopediste kwam vandaag terug van vakantie en vond dat Rob ook erg goed vooruit is gegaan. Ze hebben geoefend met het kauwen van een boterham (zonder korst) met kaas. Het kauwen ging best goed, alleen wat traag. Nog een paar weken wachten en dan mag hij weer een frietje eten. Daar heeft hij zo'n zin in. Rob mag nu ook alles weer drinken en dat hoeft gelukkig niet meer verdikt te worden. Bij de activiteitenbegeleiding zijn ze begonnen met agenda training, zodat Rob zelf kan bekijken wanneer hij therapie heeft. Bij de activiteitenbegeleiding zijn ze ook begonnen met schrijven. Rob pakte een pen en schreef meteen, weliswaar bibberig, Rob en Jolein. Maar het was de bedoeling dat hij alleen een lijntje zou trekken van punt naar punt.

20 augustus 2003
Rob was vandaag erg moe, maar slaapt 's nachts nog steeds slecht. Vannacht was Rob ook erg onrustig en angstig. Hij dacht dat er een auto was en hij riep: help me. Volgens de verpleging leek het alsof er flarden van het ongeluk terug kwamen.
De fysio heeft geoefend met zijn linkerbeen en daar komt langzaam aan beweging in. Rob kan zijn rechterarm hoger krijgen. Vandaag is het hem gelukt om zelfstandig een paar slokken te drinken, maar dan moet de beker wel vol genoeg zijn.

21 augustus 2003
Rob was vannacht ziek, dus was dan ook de hele dag erg moe. Waarschijnlijk loopt het niet goed met de sondevoedingen en de andere maaltijden die hij krijgt. Vanmorgen is hij, toen de krant werd voorgelezen, ook in slaap gevallen. De kracht en fijne motoriek neemt nog steeds toe.

22 augustus 2003
Rob laat iedereen iedere dag versteld staan. Vandaag moest hij bij de logopedie woordoefeningen doen op de computer, maar dat was voor Rob veel te simpel. Verder heeft hij beenoefeningen gedaan bij de fysio en geoefend met de elektrische rolstoel bij de ergotherapie. Ik heb ook moeten oefenen met het besturen van de rolstoel, Stel dat Rob moe wordt, dan moet ik het overnemen. Maar dat viel best tegen. Vanavond heeft Rob een paar M & M's (zonder pinda) op. Erg lekker!

23 augustus 2003
Rob heeft vandaag veel rond gereden in zijn elektrische rolstoel. Dat ging best goed, alleen de scherpe bochten nemen is lastig.

24 augustus 2003
Mijn zus en gezin zijn vlakbij Zeist op vakantie. Van de arts mochten we hier een dagje naartoe. Als het goed zou gaan, dan kan Rob volgende week misschien voor het eerst weer naar huis. Gelukkig was het uitstapje goed gegaan. Het autorijden was voor Rob wat minder, want het was behoorlijk benauwd in de auto en we hadden best veel rotondes. Maar we hebben toch genoten van ons eerste uitstapje samen.

25 augustus 2003
Vandaag is de revalidatie arts geweest. Het was een fijn gesprek. Rob wordt nu op de wachtlijst gezet bij een revalidatie centrum in Eindhoven. Dat zou erg fijn zijn, want dat is toch een stuk dichter bij huis. We werden vandaag door verschillende mensen gebeld om ons te feliciteren met het goede nieuws, ook in Bovenwegen waren ze erg enthousiast.

26 augustus 2003
Rob had vandaag eindelijk macaroni. Hij was de aardappelen zo beu, dus hij heeft heerlijk gegeten. Hij kan nu zelfstandig een boterham eten. De vork gaat via zijn linkerschouder naar zijn mond.

27 augustus 2003
Bij de fysio hebben ze oefeningen gedaan met Rob zijn romp en ook nog actieve oefeningen met zijn benen, zoals kegels omschoppen en een bal wegschoppen. Rob slaapt nog steeds slecht. Rob piekert erg veel over de toekomst. Ook geeft Rob aan veel pijn te hebben, vooral aan zijn knieën. Op zijn hakken heeft hij ook al drukplekken en daar heeft hij ook last van.

28 augustus 2003
Rob had vandaag voor het eerst weer friet gegeten. Je had dat gezicht moeten zien. Hij zat gewoon te stralen en het smaakte hem ontzettend goed. De logopediste heeft stemoefeningen gedaan. Dat ging goed, alleen Rob moest veel gapen.

29 augustus 2003
Rob is op de sta tafel geweest, maar had veel last van zijn rug en linkerbeen. Ze gaan nu andere beenoefeningen doen. Rob heeft vanaf nu geen sondevoeding meer. Hij moet nu voldoende binnen krijgen door de normale voeding.

30 augustus 2003
Lekker rustig dagje!

31 augustus 2003
Rob is vandaag voor het eerst in 5 maanden weer thuis geweest. Het was erg goed gegaan, maar het was voor Rob ontzettend raar om weer thuis te zijn. Het autorijden was ook goed gegaan.

1 september 2003
Rob was behoorlijk moe van het uitstapje van gisteren. Hij heeft vandaag fysio en ergotherapie gehad, maar er waren geen bijzonderheden.

2 september 2003
De activiteitenbegeleiding heeft opnieuw geoefend met het lezen van teksten. Rob blijft verdwalen in de tekst, dus een leeshulp blijft noodzakelijk. Dit is een kaart die onder de tekst wordt gelegd.

3 september 2003
Hieperdepiep....Rob is vandaag jarig en we zijn lekker naar huis geweest. In kleine groepjes was er visite geweest en Rob had echt genoten. Balen dat we weer terug naar Zeist moesten.

4 september 2003
Rob was nog helemaal bekaf van gisteren. Hij had lekker uitgeslapen, maar zijn ogen waren nog rood van de slaap. Rob heeft voor het eerst zelfstandig een beker drinken opgedronken.

5 september 2003
De logopediste is verder gegaan met stemtherapie. Rob moet 'lager' spreken, anders wordt hij veel te hees.

6 september 2003
Rob heeft zich vandaag zelf geschoren en zelf zijn tanden gepoetst. Dit ging best goed.

7 september 2003
Vandaag zijn we weer naar Brabant geweest. Erg fijn dat we weer wat dingen kunnen ondernemen. Het was wel vermoeiend voor Rob.

Het kan zijn dat er niet iedere dag meer een stukje staat geschreven, aangezien er best veel oefeningen hetzelfde zijn bij de therapieën. Mochten er veranderingen zijn dan schrijf ik natuurlijk wel een stukje. We wachten nu wanneer Rob geplaatst kan worden in het revalidatiecentrum in Eindhoven.

8 september 2003
Vandaag de fysio gesproken en ze vindt dat Rob nog steeds goed vooruit gaat. De linkse kant van Rob gaat meer bewegen, maar loopt nog wel erg achter met de rechterkant.

9 september 2003
Rob staat op de wachtlijst voor het revalidatiecentrum in Eindhoven. Hoe lang de wachtlijst is, is nog niet bekend. Bij de fysio hebben ze vandaag oefeningen gedaan voor de romp en de armen. Rob zijn rechterarm kwam tot 90 graden omhoog. Rob heeft zelf zijn haren gekamt, het kost hem heel veel moeite. De fysiotherapeut zegt ook dat Rob een echte doorzetter is, want hij geeft niet gauw op.

11 september 2003
Vandaag ben ik gaan kijken in het revalidatiecentrum Blixembosch in Eindhoven. Het zag er allemaal erg netjes uit, maar het is moeilijk om er nu al iets meer van te zeggen. Ze konden ook nog niet vertellen hoe lang het duurt voordat Rob daar geplaatst kan worden.

12 september 2003
De fysio heeft allerlei oefeningen gedaan op bed. O.a. draaien op linkerzij en op rechterzij en 1x op de buik gedraaid en weer terug. Dit was voor zowel de fysiotherapeut als voor Rob een hele onderneming. De logopediste heeft groen licht gegeven dat Rob alles weer mag eten. We moeten wel opletten met draadjesvlees, biefstuk, nootjes en rijst. Maar voor de rest mag hij alles weer. Rob had bij de psycholoog ook nog een test moeten doen en ze vond dat Rob het niveau van Bovenwegen ontgroeid is. Dus het wordt echt tijd voor het revalidatiecentrum.

14 september 2003
Vandaag weer lekker naar Brabant gereden. Heerlijk om even weg te zijn uit het verpleeghuis.

15 september 2003
Rob mag voor het eerst weer op 26 september thuis gaan slapen. Er wordt een bed in de kamer gezet en we krijgen een tillift ter beschikking gesteld door het ziekenfonds. Ik moet nog wel hulp regelen, want ik kan de verzorging nog niet alleen doen.

16 september 2003
De logopediste heeft op bed oefeningen voor zijn stem gedaan. Het ging goed, alleen het is beter om niet te lang te oefenen anders wordt zijn stem teveel belast.

18 september 2003
Vandaag zijn we met de ambulance in het ziekenhuis van Zeist geweest om foto's te maken van Rob zijn knieën en bekken. Rob klaagt namelijk van pijn bij bepaalde oefeningen. De arts heeft gehoord dat Rob nummer 1 staat op de wachtlijst van het revalidatiecentrum. Het zal nu nog ongeveer 2 a 4 weken duren, voordat Rob overgeplaatst kan worden. Aanstaande maandag wordt ook Rob zijn PEG sonde (maagsonde) verwijderd, aangezien Rob geen sondevoeding meer krijgt.

21 september 2003
Weer lekker naar huis geweest.

22 september 2003
Goed bericht vanuit het revalidatiecentrum. Rob mag volgende week overgeplaatst worden. Erg spannend allemaal!!!

23 september 2003
Vandaag is de PEG sonde bij Rob verwijderd. De logopdiste en fysiotherapeut zijn nog geweest en hebben nog oefeningen gedaan.

24 september 2003
We hebben nu al afscheid moeten nemen van verschillende mensen. Wel heel raar dat we Bovenwegen gaan verlaten, maar het is alleen maar goed dat Rob nu naar een revalidatiecentrum mag.

25 september 2003
De uitslag van de foto's die vorige week van Rob zijn linkerknie en heupen zijn gemaakt waren binnen. Er zit botverkalking en daar kan op dit moment nog niks aan gedaan worden, omdat de verkalking nog niet uitgerijpt is. Hoe lang dat gaat duren is niet bekend.

26 september 2003
Voor de laatste keer logopedie gehad. Alweer van iemand afscheid nemen, het valt toch best zwaar. Vandaag gaat Rob weer naar huis en blijft voor het eerst thuis slapen. Spannend!

27 september 2003
Vandaag is onze trouwdag. We zijn vandaag 1 jaar getrouwd, maar wat is er toch veel gebeurd in dit jaar. We zijn er nog lang niet, maar ik ben erg blij dat we toch nog samen onze huwelijksdag kunnen vieren. Rob had vannacht erg lekker geslapen en als verrassing had ik geregeld dat we 's avonds naar PSV konden. Dit vond Rob natuurlijk helemaal super. Daarna moesten we terug naar Zeist. Voor Rob was het erg vermoeiend, maar zeker de moeite waard.

29 september 2003
Eigenlijk zou Rob morgen overgeplaatst worden naar revalidatiecentrum Blixembosch in Eindhoven, maar het is helaas met 1 dag vertraagd.

30 september 2003
Vandaag dan toch de dag aangebroken dat we van iedereen afscheid moesten nemen. Rob heeft (maar) 3 maanden in Bovenwegen gelegen, maar toch was het wel een hele heftige periode. Deze periode moeten we weer afsluiten en we beginnen morgen weer aan een nieuwe fase in het herstelproces van Rob. Verschillende mensen kwamen vandaag op Rob zijn kamer een praatje maken. Rob heeft nog wel therapie gehad, maar mocht zelf kiezen wat hij wilde doen.

1 oktober 2003
Daar gaan we dan. Nadat we door een groep mensen zijn uitgezwaaid, vertrekken we om 8.30 uur vanuit Zeist naar Eindhoven.